Οι γηραιότεροι τερμίτες στην πρώτη γραμμή της μάχης με τα μυρμήγκια.
Μπορεί να μην πιστεύουμε πως οι παππούδες μας θα ήταν οι καλύτεροι στρατιώτες σε περίπτωση πολέμου, αλλά ο κόσμος των εντόμων έχει τελείως διαφορετική στρατιωτική στρατηγική.
Οι τερμίτες έβαλαν τους αρχαιότερους στρατιώτες τους στις πρώτες γραμμές για την άμυνα εναντίον των σαρκοφάγων μυρμηγκιών, σύμφωνα με νέα μελέτη στο περιοδικό Biology Letters.
Παρόλο που μπορεί να φαίνεται περίεργο, η στρατηγική αυτή επιτρέπει στην αποικία να αξιοποιεί στο έπακρο κάθε κύκλο ζωής του μικρού τερμίτη θυσιάζοντας τους παλαιότερους στρατιώτες.
Οι τερμίτες είναι κοινωνικά έντομα των οποίων οι αποικίες αποτελούνται από διαφορετικές κάστες που συνεργάζονται για να εξασφαλίσουν την επιβίωση της βασίλισσας, η οποία μπορεί να γεννά ως και 30.000 αυγά σε μια μέρα. Αυτά τα αυγά εξελίσσονται σε εργάτες, τερμίτες αναπαραγωγής και στρατιώτες.
Οι στρατιώτες χρησιμοποιούν τα τεράστια κεφάλια τους ως την πρώτη γραμμή άμυνας εναντίον των πεινασμένων μυρμηγκιών. Αν αυτό αποτύχει, χρησιμοποιούν τα τεράστια σαγόνια τους, για να δαγκώσουν τα μυρμήγκια.
Είναι σαν μια σκηνή βγαλμένη απο ταινία του Hollywood όπως το Alien vs Predator.
Οι ερευνητές τοποθέτησαν δύο στρατιώτες και πέντε εργάτες μέσα σε μια ψεύτικη φωλιά, έπειτα πρόσθεσαν ένα αρπακτικό μυρμήγκι κοντά στη μοναδική έξοδο. Σε δεκάδες δοκιμές, ήταν σχεδόν πάντα ο παλαιότερος στρατιώτης που πήγαινε προς την μοναδική έξοδο ώστε να υπερασπιστεί την φωλιά.
Οι παλιοί τερμίτες δεν ήταν απαραίτητα οι καλύτεροι για την υπεράσπιση της φωλιάς. Αυτό δείχνει ότι δεν έχει να κάνει με την εμπειρία τους, αλλά μάλλον με την ηλικία τους, που τους έφερε στις πρώτες γραμμές της μάχης. Ενώ οι ηλικιωμένοι εξασφαλίζουν την περίμετρο, οι νεότεροι στρατιώτες αναλαμβάνουν το ρόλο του "βασιλικού φρουρού" και κολλάνε κοντά στη φωλιά για να προστατεύσουν την βασίλισσα.
Μια θεωρία υποστηρίζει πως ορισμένα έντομα εκτελούν τα καθήκοντά τους βάσει της ηλικίας τους, δηλαδή οι ασφαλείς εργασίες εκτελούνται κατά τα πρώτα στάδια της ζωής των και καθώς πλησιάζουν περισσότερο στο θάνατο εκτελούνται οι πιο επικίνδυνες εργασίες.
Διατηρώντας τους ασφαλέστερους όσο είναι νεότεροι, αυτό το σύστημα διατηρεί το προσδόκιμο ζωής για τους στρατιώτες και τελικά τους επιτρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο στην επιτυχία της αποικίας με την πάροδο του χρόνου. Οι εργάτες-τερμίτες παρουσίασαν επίσης την ίδια συμπεριφορά καθώς μεγαλώνουν, διαφοροποιούν το σύνολο των δεξιοτήτων τους και αρχίζουν να εργάζονται πιο μακριά από τη φωλιά.
Ωστόσο, οι παππούδες ας μην βιαστούν να παρουσιαστούν σε πιθανή επιστράτευση, οι παλαιότεροι στρατιώτες δεν ήταν απαραιτήτως καλύτεροι από τους νεότερους τερμίτες στην υπεράσπιση της φωλιάς.
