Τι κοινό έχουν οι μέλισσες και οι άνθρωποι;
Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ ανακάλυψε ότι οι μέλισσες που δημιουργούν νέες φωλιές, ακολουθούν παρόμοια συμπεριφορά με τους ανθρώπους κατά τη λήψη αποφάσεων.
Τα ευρήματα δείχνουν ομοιότητες μεταξύ του τρόπου με τον οποίο οι ανθρώπινοι νευρώνες αλληλεπιδρούν με τον υπόλοιπο εγκέφαλο και του τρόπου με τον οποίο οι εισροές δεδομένων των μελισσών σχετίζονται με τις συλλογικές ενέργειες της αποικίας.
Ο κλάδος της ψυχοφυσικής επιστήμης εξετάζει πώς οι εγκέφαλοι δημιουργούν αντιλήψεις και κάνουν επιλογές με βάση τα εξωτερικά ερεθίσματα. Παλαιότερες μελέτες σε αυτόν τον τομέα έχουν δείξει ότι όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα ψάρια, τα πουλιά, τα έντομα, ακόμη και οι μικροσκοπικοί οργανισμοί όπως τα βακτηρίδια, τηρούν πολλούς δοκιμασμένους και αληθινούς "νόμους" λήψης αποφάσεων.
«Σύμφωνα με αυτό, μπορούν να εντοπιστούν οι παραλληλισμοί μεταξύ των μελισσών σε μια αποικία και των νευρώνων στον εγκέφαλο, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε και να προσδιορίσουμε τους γενικούς μηχανισμούς που διέπουν τους νόμους της ψυχοσύνθεσης, που τελικά οδηγούν σε καλύτερη κατανόηση του ανθρώπινου εγκεφάλου», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας του βιβλίου, Δρ. Andreagiovanni Reina.
Η μελέτη αξιολόγησε αν οι μέλισσες συμφωνούν με τρεις θεμελιώδεις έννοιες της ψυχοσύνθεσης - το νόμο του Piéron, το νόμο Hicks και τον νόμο του Weber, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν σε μια έρευνα του 2012 σχετικά με το πώς οι μέλισσες αποφασίζουν συλλογικά να εγκαταστήσουν την επόμενη αποικία τους.
Όταν αποφάσισαν μεταξύ πολλών διαθέσιμων επιλογών φωλιάς, οι μέλισσες πήραν περισσότερο χρόνο για να διαλέξουν - ακολουθώντας έτσι τον νόμο του Hick περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο αυξάνεται σημαντικά ο χρόνος λήψης αποφάσεων από τον άνθρωπο καθώς ο αριθμός των επιλογών αυξάνεται. Όταν αποφάσισαν τις ιδανικές επιλογές φωλιάς, οι μέλισσες ξόδεψαν λιγότερο χρόνο για να συζητήσουν, τηρώντας το νόμο του Piéron ότι ο εγκέφαλος είναι πιο γρήγορος όταν επιλέγει μεταξύ των επιλογών υψηλής ποιότητας.
Και τέλος, το ποσοστό σφάλματος των μελισσών - το ποσοστό των περιπτώσεων που δεν κατάφεραν να επιλέξουν την καταλληλότερη θέση - ήταν το χαμηλότερο όταν η διαφορά ποιότητας μεταξύ των τοποθεσιών ήταν ελάχιστη. Αυτό το εύρημα είναι σύμφωνο με τον νόμο του Weber ότι ο εγκέφαλος είναι λιγότερο ικανός να διακρίνει τις μικρές διαφορές μεταξύ των επιλογών.
Αυτοί οι νόμοι προκύπτουν από θεμελιώδεις μηχανισμούς επεξεργασίας πληροφοριών και λήψης αποφάσεων.
Μάθετε πως να απαλλαγείτε από τα ενοχλητικά παράσιτα κάνοντας κλικ παρακάτω.
